Hayattan Kesitler - VIII (Dost Kazığı)

Selam değerli dostlar,

Her hafta en az bir kez buraya yazmaya özen gösteriyorum, inanın daha fazlasını yapmayı bende çok istiyorum fakat gerçekten vakit olmuyor. Enerjilerimi değerlendirmek adına bile zor giriyorum ki boşa gitmesin en azından sizlere, bana etkileşim veren dostlarıma destek olayım diyorum, yorum yapıyorum ya da tepki bırakıyorum fakat bunun bile yetişmediği zamanlar oluyor, sanırım bunun için tüm odağımızı buraya vermemiz gerekiyor ki bu da şu an için maalesef pek mümkün görünmüyor ayrıca geçen gün yorum kısıtlaması aldım 1 haftalık ve bu bana çok saçma geldi neden böyle bir kısıtlama alıyorum ki sürekli yorum yaptığım için mi? Yani bir insan sürekli bir metne göz atıp yorum yapamaz mı? Bazı metinleri kısaca okuyorum, bazılarına bir göz atıyorum içerik olarak ne var diye sonrasında da buna göre yorumumu yapıyorum ve kısıtlama alıyorum hem de birkaç gün değil 1 hafta, bu durum gerçekten çok rahatsız edici. Neyse dostlarım bu durumu da sizlerle başlamadan önce paylaşmak istedim, umarım değerli vaktinizi almamışımdır.

Bugün nasıl bir anıdan bahsedeyim diye düşünürken aklıma dost bildiğim birinin ihaneti geldi ve bunu sizinle de paylaşmak istedim bakalım sizin bu konudaki düşünceleriniz neler, yorumlarınızı bekliyorum.




Çocukluktan bu yana tanıdığım benden birkaç yaş büyük mahallemden bir arkadaşım(erkek) vardı, çocukken pek samimi değildik fakat ben 20'li yaşlara yaklaşırken samimiyetimiz arttı ve bayağı vakit geçirir hale gelip birbirimizi daha yakından tanımaya başladık, bu arkadaş ilk zamanlar memlekette bir iş kurmuş bir süre de burada devam etmişti sonra buradaki işlerinin randıman tutmaması ve ortağı ile sorunları olmasıyla birlikte bir iş değişimi yaparak başka bir şehre taşındı, bende onun yanına birkaç kez gidip kalmıştım, bu gerek işlerim olduğu için gerek hususi olarak bir ziyaret sebebi ileydi. Pandemi döneminde ise hem kısıtlamalar kaynaklı hem de işlerimden kaynaklı pek gidemiyordum artık ve görüşemiyorduk da eskisi gibi, araya böyle soğukluk girdiğini hissetmiştim biraz fakat geçmişteki sıkı dostluğumuzu ve birbirimizde olan hatırımızı düşününce de böyle bir şeyin yersiz olduğunu kanısına varıyordum, aslında benden yana bir soğukluk yoktu daha çok ondan yana hissediyordum sonra bir gün uzun bir süre o şehirde bulunmam icap etti birkaç ay gibi ve bende ilk aklıma gelen kişi olarak onunla irtibata geçtim, evinin müsait olup olmadığını sordum o da 1 haftaya müsait olacağını sıkıntı olmadığını söyledi ki sanırım başka bir arkadaşını ağırlıyormuş bende gidişimi buna bağlı olarak 1 hafta erteledim ve başka bir arayışa girmedim. Neredeyse zaman gelip çatmıştı bu arkadaş beni aradı ve annesinin geleceğini uzun bir süre kalacağını bu yüzden artık müsait olmadığını söylemişti. Açıkçası büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım çünkü ben aynı konumda olsam anneme gelişini bir süre ertelemesini ve arkadaşımın geleceğini söylerdim ki ailesi de beni çok iyi tanır ve severdi; maddi açıdan ise ben ona hiçbir zaman yük olmadım evinde kaldığım zamanlarda gerek mutfak ihtiyaçları gerek evin temizliğidir yemeğidir yardımcı oldum ki olması gereken de buydu; hatta bu kaldığımda kira ve faturalara destek olmayı de destek olma düşüncesindeydim çünkü süre uzundu; bu şekilde bir karşılık alarak maalesef büyük bir hayal kırıklığına uğramış olsam da yine de kötü düşünmemeye çalıştım, sanırım acil bir durum bir husus var böyle olması gerekiyor diyerek kendimi teselli ettim ve sağ olsun hakkını hiç ödeyemem başka bir arkadaşım(erkek) bana evini açtı üstelik hiç hesapta bile yokken. Yanında 2.5 ay kaldım ayrıca tekrardan sağ olsun defalarca teklif etmeme zorlamama rağmen benden ne kira ne fatura masrafı hiçbir şey istemedi, benimde o aralar maddi durumum pek iyi değildi neyse bu ilk konuştuğum arkadaş bana telefonu kapatırken kalacak yer konusunda yardımcı olacağını aklında birkaç yer olduğunu ve bakacağını söyledi bende teşekkür ettim kapattık tabii aradan biraz zaman geçti yazışıyoruz birkaç yere baktı çok pahalıydı bütçem kaldırmayacaktı derken bir gün konuştuk telefonlaştık, bir gelişme olursa aktaracağını baktığını söyledi, bana da bulursan haber et dedi ve kapattık. Aradan biraz zaman geçti bende araştırıyorum tabii bir yandan sonra bu yanında kaldığım arkadaşımı buldum, bu süreçte önceki arkadaş da ne aradı ne sordu ne de bir haber verdi derken ben diğer arkadaşın yanına doğru yola çıktım, bu öncekine de yazdım ben kalacak yer buldum geliyorum haberin olsun dedim o da tamamdır gelince mutlaka haber et görüşelim dedi bende tamamdır deyip kapattım. Açıkçası çokta görüşmek gelmiyordu artık içimden fakat yine de ayıp olmasın dedim aradan birkaç hafta sonra müsait oldum ve aradım açmamıştı, geri döner diye bekledim dönmedi aradan biraz daha zaman geçti yine aradım açmadı yine geri dönmedi derken bu süreç bir kez daha tekrar etti, tabii ben yine kötü düşünmüyorum zaten başımıza ne gelirse bunda geliyor ya iyi düşünmekten, neyse kendi kendime dedim herhalde hasta mı bir sorun mu var durum nedir derken bir gün Instagram hikayesini gördüm ve anladım ki bir sorun yok yani en azından bunu atabildiyse beni de arayabilecek durumdadır diye düşündüm tabii aradan gel zaman git zaman memlekete döndüm bunun ailesini görüyorum onlardan da selam sabah yok sonra bizimkilere sordum onlara da selam sabahı kesmişler, dedim ki ne alaka? Ben bir şey yapmadım ki ailemin zaten ne zararı olsun bunlara, derken bu arkadaş memlekete gelmiş önümden öylece gelip geçti gitti gerçekten hiçbir anlam veremediğim bir olaydı hiçbir sebep bulamamıştım sonra bu arkadaşın nişanlanacağı haberini aldım ve ablası enteresan bir şekilde bizi nişana davet etmişti, bende olayları anlattım dedim ki benim ne işim var orada bana bunları yaptıktan sonra, ablası da bir şey diyemedi. Sonra bir abim dediğim insan vardı bunun arkadaşı o da bana orada yanlış yaptı ve onu da sildim, neyse aradan biraz zaman geçmişti ben yine bu konuya kafa yorarken nişanlanacağı kızı benim akrabalar bir ara bana düşünmüştü bende istemediğimi söylemiştim şimdi acaba bu kızı kaptırırım falan diye mi korktu da ondan mı benimle alakayı kesti diye düşünmeye başladım tabii bunun aklıma gelmesi biraz zaman almıştı. Akrabalar hep düşünür böyle şeyleri bilirsiniz haha ama ne kadar düşünseler de ben hiç düşünmemiştim onu kendime uygun bulmadığım gibi daha böyle bir süreç içinde erkendi benim açımdan. Neyse derken tabii düğün dernek oldu zaman geçti, bu aileme selam vermeye başladı dedim herhalde evliliği garanti altına aldığını düşünüp selam çekmeye başladı yeniden hahaha. Sonra da öylece zaman geldi geçti, hali hazırda da hiçbir irtibatımız yok bir gelişme de olmadı bu konuda ta ki ben bu metni yazana kadar. Üzerinden yıllar geçti hiç aklıma gelmedi insan burnunun dibindekini görmez misali, şimdi bu arkadaş evlendiği kızın kuzeni ile lise yıllarında sevgiliydi sonra tabii kız başka şehre gitti ilişki bitti sonra kız oradan biri evlendi, boşandı, bunlar yine görüşmeye başladı gizli gizli hatta o bana bir hafta bekle misafirim var dediği de o kızdı sonra o kız yeniden evlendi bu da şu an o kızın, kız kuzeni ile evli ve ben bunu bugün akıl edebildim bu metni yazarken; bunun neticesinde de sanırım beni bu gerçekleri bildiğim içinde hayatından uzaklaştırmış olabilir diye düşündüm çünkü ben onun gibi karaktersiz değilim ki bunu gidip aktaracak aralarını bozacak, bu da o konuda da güven alınca en iyi yol olarak bunu seçti kendine diye düşünüyorum çünkü evlendiği kız onun çıkarları doğrultusunda gayet mantıklıydı onu da kaybetmek istemedi elbette böyle bir fırsat daha da zor çıkardı karşısına, bu bağlamda beni her iki açıdan da uzaklaştırmış olabilir kendinden, artık bilmiyorum ama şuna inancım tam ki ilahi adalet elbet bir gün tecelli edecektir, herkeste olduğu gibi.




Evet, değerli dostlarım bu anıyı da burada noktalayarak size en güzel dileklerimi sunuyorum. Tekrar görüşmek dileğiyle esenle kalın.