Vampire Survivors
Üzerinize yaldır yaldır düşmanlar geliyor ve sizin de elinizde çeşitli silahlar oluyor ama bunları siz kullanmıyorsunuz, otomatikler. Yani mesela kırbacınız 2 saniyede bir sağa-sola vuruyor, alev toplarınız birkaç saniyede bir rastgele bir düşmana ateşleniyor, sarımsağınız dibinizdeki düşmanlara hasar veren bir aura görevi görüyor gibi. Sizin yapmanız gereken silahların saldırılarını düşmanlara denk getirecek şekilde koşturmak, onlardan düşen tecrübe kristallerini toplayıp seviye atlamak, atladığınız seviyelerle yeni silahlar almak veya olanları geliştirmek veya pasif yeteneklere abanmak ve de yarım saat sağ kalmaya çalışmak.
Bir oyun açtığınızda seçtiğiniz karakterin kendine ait bir özelliği, bir de silahı oluyor. Düşmanlar ufak ufak gelmeye başlıyorlar, siz de ufak ufak kaçıp seviye atlamaya başlıyorsunuz. Bir süre sonra bir silah daha, bir süre sonra bir tane daha, pasifler, evrim geçiren silahlar derken düşmanlara bir nevi bir mermi cehennemi yaratıyorsunuz. Birkaç dakika içinde ekranın her yanı hem üstünüze çullanan düşmanlarla hem de sizin saldırılarınızla tıka basa dolmuş oluyor. Sağ kalırsanız en fazla 30 dakika sürüyor.
Bir roguelike alametifarikası olarak her oyununuzla birlikte sürekli yeni silahlar ve pasifler açıyorsunuz, doğru kombinasyonlarla silahlarınız evrimleştirebiliyorsunuz, yeni bölümler, boss’lar, bölümlerdeki gizler, oyuna büyük etki eden arkana pasifleri, daha hızlı hareket ettiğiniz ve daha çok şey kazandığınız modlar falan derken hakikaten sonu gelmiyor oyunda yapılabilecek şeylerin.
Büyük oyunlardan kalktıktan sonra şöyle birkaç dakikalığına girmelik, çok hafif, çok basit, ama birkaç dakikalığına girdikten sonra az önce başından kalktığınız büyük oyuna biraz zor geri dönmenizi sağlayacak, çok derin ve çok ama çok bağımlılık yapıcı bir oyun.
