Stellar black holes
Stellar black holes (or stellar black holes) are black holes formed by the collapse of a massive star into itself. They can be as large as 3 solar masses or tens of solar masses.
If a dying star is more than three times as massive as the Sun, it cannot remain at the neutron star level and becomes a "black hole". A stellar black hole is born after the gravitational collapse of the remnant of a massive star. When combustion is completed by thermonuclear reactions in the heart of the star, a supernova occurs because there is no fuel left. This supernova may leave behind a core that will quickly collapse.
According to the No Hair Theorem, black holes consist of only 3 basic components. Mass, electrical charge and angular momentum are these 3 basic components.
It is also believed that black holes have rotation in their nature, but no definitive observation has yet been observed to prove this. The rotation of stellar black holes occurs due to the conservation of angular momentum.
A natural star collapse can create a black hole. The inevitable end of a star's life occurs when all the energy it has as a star runs out. If the mass of the collapsed part of a star is lower than the netron-degenerate material for the TOV limit, a compact star (white dwarf) is formed as a result of this process. All stars formed have their maximum mass. Therefore, if the collapsing star exceeds this maximum limit, the collapse continues forever and forms a black hole (destructive gravitational collapse).
The maximum mass of the neutron star is not exactly known. It was calculated in 1939 as 0.7 solar masses. This is called TOV limit. Another estimate in 1996 put the maximum mass at 1.5. It has been estimated to be between 3 and 3 solar masses. According to the theory of general relativity, a black hole can form in any existing mass.
As the mass decreases, the density increases and the matter begins to shape the black hole (e.g. Schwarzschild radius – radius of the black hole). So far, no mass known to form a black hole smaller than a few stellar masses has been observed. It has been calculated as 15.65±1.45 solar masses, known as the highest mass since 2007. [citation needed] In addition, IC 10 X-1 X-ray source is a stellar black hole and there is evidence that its mass is between 24-33 stellar masses.
XTE J1650-500 and an unnamed black hole, reported by NASA in April 2008,[2] are known as the lowest-mass black holes. These are black holes with a mass of 3.8 stars and a radius of 24 kilometers. But this prediction was later withdrawn. More likely, they have a mass between 5-10 stellar masses.
No Hair Teoremine göre kara delikler yalnızca 3 temel bileşenden oluşmaktadır. Kütle, elektriksel yük ve açısal momentum bu 3 temel bileşendir. Ayrıca kara deliklerin doğasında dönme olduğuna inanılır fakat bunu kanıtlayacak kesin bir gözlem henüz gözlemlenmemiştir. Yıldızsal kara deliklerin dönmesi, açısal momentumum korunumundan dolayı gerçekleşmektedir.
Doğal bir yıldız çökmesi bir kara delik yaratabilmektedir. Kaçınılmaz olan bir yıldızın yaşamının sonu, yıldız olduğundan kaynaklı tüm enerji bittiğinde gerçekleşmektedir. Bir yıldızın içe çöken parçasının kütlesi TOV limit için olan netron-degenerate maddesinden düşük ise bu işlem sonucunda sıkışık yıldız (ak cüce) oluşmaktadır. Oluşan tüm yıldızlar maksimum kütlelerine sahiptir. Bundan dolayı çöken yıldız eğer bu maksimum limiti aşmış ise çökme olayı sonsuza kadar devam eder ve karadeliği oluşturur (Yıkıcı yerçekimsel çöküş).
Nötron yıldızının maksimum kütlesi tam olarak bilinmemektedir. 1939'da 0.7 güneş kütlesi olarak hesaplanmıştır. Buna TOV limit adı verilmiştir. 1996'da diğer bir tahminde ise maksimum kütlenin ortalama 1.5. ile 3 güneş kütlesi arasında olduğu tahmin edilmiştir.
Genel görelilik teorisine göre bir kara delik var olan herhangi bir kütlede meydana gelebilir. Kütle küçüldükçe özkütle yükselir madde kara deliği şekillendirmeye başlar (örn. Schwarzschild yarıçapı –karadeliğin yarıçapı).
Şimdiye kadar birkaç yıldız kütlesinden küçük olarak kara delik şekillendirdiği bilinen herhangi bir kütle gözlemlenmemiştir. 2007'den beri en yüksek kütleli olarak bilinen 15.65±1.45 güneş kütlesi olarak hesaplanmıştır.[kaynak belirtilmeli
