Eleştirinin Eleştirisi

Eleştirinin Eleştirisi
Umberto Eco göstergebilim alanının en popüler düşünürlerinden biridir.
Yazısında kaleme aldığı mimari öğe olan sütunu göstergebilim araçları ve tekniğini kullanarak analiz ediyor. Ama burada sütunun kendisinden çok ''sütun üzerine imaj'' konu ediliyor. Burada eleştirisini bir başka eleştiri dolayımında yaptığından nesnenin gerçekliğiyle, nesne üzerine söylemin ve bilginin gerçekliğini ayırt etme olanağına sahip oluyor. Böylece nesneyi bulunduğu bağlamla ilintili olarak değil, özerk bir nesne olarak yeniden kurmayı deniyor.
Eco'nun eleştirisinin ikinci önemli yanı aktardığı makalenin niteliği ve onun karşısında aldığı konumla ilgili.
Geleneksel toplumlar değişmeye ve değiştirilmeye izin vermezken modern toplum yapısı değişmezleri değişebilir yapabilir. Fakat bunu yaparken modern insanı değiştirme mekanizmasının basit bir parçasına indirger.
Dore Isella Russelin makalesine baktığımızda ise burada sütunun
toplumlara, kültürlere, bulunduğu coğrafyaya ve yapıldıkları zamana göre nasıl değişiklikler gösterdiğinden ve kazandığı yan anlamlardan bahsediyor.Bu metinden yola çıkılarak yapılan analiz de sütunun;
1- biçimbilimsel tanımı
2- anlamsal tanımı
3- bağlamsal tanımı
Olmak üzere üç aşamalı bir analiz gerçekleşiyor.
Russel'ın makalesinde bulunan yan anlamların çoğunun zamansal ve mekansal bir bağlam içeren sütunu çağrıştırdığını sonucu ortaya çıkıyor. Burada akıllara,nesneleri tanımlarken bağlamlarından ne kadar ayrı düşünülebilir sorusu geliyor. Ya da ayrı düşünmek bizler için hangi tür başka anlamlar kazanabilir?
Nesnelerin veya kavramların her yorumlamada kazandığı bu anlamlar sürekli yeniden tanımlama gerektiriyor ve böylece sınırsız bir anlam dağarcığının gerçekleşmiş olacağını gösteriyor.