Patlayan Kafa Sendromu

H4m4...6qVt

18 Mar 2024

'Patlayan kafa sendromu' mu? Gizemli, rahatsız edici bir uyku durumunun içinde

Bu az anlaşılan bozukluk, bazılarının uykuya dalarken yüksek sesli çarpışmalar veya patlamalar duymasına neden oluyor.

Yüksek seslere yabancı olmayan bir müzisyen ve gitar lutiyesi olan Dave Lovos, bu yılın başlarında bir gece kafasında duyduğu patlamanın biraz sarsıldığını itiraf ediyor. Tam Lovos uykuya dalmak üzereyken darbenin gücü dikkatini çekti.

Lovos, "Kafamın içinde, kafatasımın tepesinde çok keskin bir sesti" diyor ve sağır edici iç patlamanın yanı sıra, bir araba kazasının parıltısını da gördü. "İkisi aynı anda olmuş gibi görünüyordu."

Lovos'un yaşadığı şey, parasomninin veya uyku bozukluğunun gizemli bir örneği olan, bilimsel olmayan ama çağrıştırıcı "patlayan kafa sendromu" (EHS) adıyla biliniyor. Parasomniler arasında uyurgezerlik, uykuda konuşma, uyku felci ve "miyoklonik sıçramalar" olarak bilinen sinir bozucu kas spazmları yer alır. Çoğu durumda, bu parasomniler, fiziksel tehlike veya ağrının söz konusu olduğu durumlar dışında normal ve zararsızdır.

Uyku konusunda uzmanlaşmış lisanslı klinik psikolog Brian Sharpless, "Eğer kafalar gerçekten patlasaydı ofisim çok daha karmaşık olurdu" diyor. Sharpless, EHS'yi araştıran bir avuç psikolog ve diğerleri arasında yer alıyor. Durumun zararsız olduğunu söylüyor.

"[Bir bölüm] sırasında acı çekmediğiniz sürece, bu gerçekten endişelenecek bir şey değil" diyor.

Bu duruma ne sebep olur?

Sharpless, EHS deneyimi yaşayan çok az kişinin tıbbi tavsiye aldığını, hatta bunu doktorlarına veya sevdiklerine ilettiğini söylüyor.

Bir çalışmada yalnızca yüzde 11'i EHS'yi bir profesyonele bildirmiş ve tekrarlayan atakları olan hastaların yalnızca yüzde sekizi önlem almak istemiştir. Bazıları "sesler duyduğunu" itiraf etmekten utanıyor; çoğu, devam eden bir sıkıntı veya acı belirtisi olmadığında hayatına devam ediyor.

Frederick, Maryland'deki Frederick Health Medical Group'ta uyku tıbbı doktoru ve Maryland Uyku Derneği'nin yönetim kurulu üyesi Jennifer McDonald Slowik de birinin EHS tedavisi görmesinin nadir olduğunu söylüyor.

EHS'nin genellikle bir uyku kliniğinin kapsamlı değerlendirmesinin bir parçası olarak ortaya çıktığını söylüyor. Belirtileri halüsinojenik sesleri içerebilen "Narkolepsi hakkında genellikle sorular sorarız".

"Daha ciddi bir sorunla ilgili herhangi bir endişe varsa, başka bir şeyin olmadığından emin olmak için uyku çalışmasının bir parçası olarak [ek bir test] yapıyoruz" diye ekliyor.

Slowik gibi Sharpless da konu kafaya gelince gayretin her zaman en iyi politika olduğu konusunda uyarıyor. En kötü senaryoda, ağrılı EHS, daha tehlikeli ve ölümcül subaraknoid beyin kanamasının bir işareti olabilir.

Genellikle bir saniyeden kısa süren EHS ile ilgili ilk yanılgı, zamanlamasıdır: EHS, kişiyi uyandırmak yerine, "hipnagojik durum" olarak bilinen, uykudan önceki "uyku-uyanıklık" geçişinin geçici anında deneyimlenir.

Sharpless'a göre, EEG beyin izlemesi de dahil olmak üzere çalışmalar, uyku sırasında EHS aktivitesini henüz tanımlamadı. Daha ziyade, beyin uyanıkken işitsel, görsel ve motor aktiviteyle ilişkili alanları kapatmaya başladığında bunun bir tür nöronal yanlış ateşleme olduğu düşünülüyor.

"Hatta gerçekten çok rahatlamış bir durumda olduklarını bile söyleyebilirsiniz" diye ekliyor. "İşte o zaman insanların bu olayları yaşadığı görülüyor."

Genel anlamda EHS bir "işitsel halüsinasyondur" ve klinik açıdan kendisini "paroksismal duyusal parasomni" veya "ani bir ses patlaması" olarak ortaya çıkan uyku bozukluğu olarak ifade eder. EHS yaygın bir yanılgı olan kulak çınlaması değildir.

Kazalar, silah sesleri ve çarpılan kapılar

Lovos, EHS çalışmasına katılanların verdiği birçok tanım arasında araba kazasına benzer bir şey duydu. Örneklerin kapsamı geniştir ancak nihai sonuçlar aynıdır: rahatsız edici sesler.

Sharpless'ın da aralarında bulunduğu araştırmacılara söylendiği gibi, birçok yaygın tanım arasında , insanlar bir patlama veya bomba duyuyor; bir kapı çarpılıyor; duvara çarpan bir şey; ateşli silah veya havai fişek; birbirine çarpan metal tavalar; bir çığlık; dalgalar çarpışıyor; yıldırım; "muazzam bir kükreme"; arabalar geçiyor.

Sharpless, "Senfonileri duymuyorsunuz, anlaşılır konuşmaları duymuyorsunuz, büyük, çok yüksek sesler duyuyorsunuz" dedi. Duyduğu en iyi tanımın, durumu "Kurnaz Coyote'un Road Runner'a piyano düşürmeye çalışması" olarak tanımlayan bir hasta olduğunu söylüyor.

EHS ilk kez 1876'da Philadelphia'lı nörolog Silas Weir Mitchell tarafından adlandırıldı ve keşfedildi; kendisi "silah sesleri" ve "tabancalar" duyan hastalar hakkında yazmıştı. Bu fenomeni "duyusal şok" olarak adlandırdı. 1980'lerde nörolog JMS Pearce bunu EHS olarak değiştirdi. Sharpless ve meslektaşı, King's College London'dan sinir bilimci Peter Goadsby, adın "epizodik kraniyal duyusal şok" olarak değiştirilmesi için bastırıyor.

1989 yılında EHS'ye adını veren Pearce, "ilgili geçmiş hastalıklara dair çok az kanıt olduğunu ve başka hiçbir CNS [merkezi sinir sistemi] hastalığı olmadığını" bildirerek şunları ekledi: "Tamamen iyi huylu ve oldukça yaygın olduğundan şüpheleniyorum, ancak eksik rapor ediliyor."

Sharpless ve diğer araştırmacıların da otuz yıl sonra vardıkları sonuca göre, "Bomba benzeri sese neyin sebep olduğu bir sır olarak kalıyor" diye yazdı Peace.

2005 yılında Amerikan Uyku Tıbbı Akademisi tarafından bir uyku bozukluğu olarak sınıflandırılan bugüne kadar yapılan az sayıdaki çalışma, 50 yaşın üzerindeki kadınların EHS'ye daha yatkın olduğuna dair daha önceki klinik iddiaları çürütmüştür. Bugünkü veriler, vakaların erkekler ve kadınlar arasında neredeyse eşit olarak bölündüğünü gösteriyor. Sharpless tarafından yazılan Washington Eyalet Üniversitesi'nde yapılan bir araştırmada , üniversite öğrencilerinin yüzde 13'ünden fazlası en az bir bölüm bildirdi.

EHS 1800'lerin ortasından bu yana "adlandırılmış" olsa da, bir istisna dışında daha önceki olayların kayıtları eksik. 2018 tarihli bir makale, 17. yüzyıl filozofu Rene Descartes'ın "Hayatta hangi yolu izlemeliyim?" sorusunun yanıtlanmasına yardımcı olduğunu söylediği iki rüya arasında kafa patlaması yaşadığını ileri sürdü.

Gazete, "Zararsız olmasına rağmen, etkilenenlerin anlaşılır bir şekilde bunun ciddi bir beyin rahatsızlığının işareti olabileceğinden endişe duyduklarını" belirtti ve "yargılanmaları veya kendilerine inanılmaması durumunda genellikle deneyimleri hakkında konuşmaktan çok utanıyorlar."