BU BİR TEKLİFTİR
Kim söylerdi seni böyle özleyeceğim?
Kim seni benim gibi özleyebilir?
İhtimal veremem ya
Görülmüş şey değildir
Hasretin bu türlüsü
Görülmüş değildir bir insanın
Bir burunda buram buram tütüşü,
Akılda süzülüşü.
Sahi nedir?
Nedir bu gurbet türküsü?
Vuslatın da şanına bedel
Hâlbuki ben
Ne mahpustayım ne sürgünde
Ne karlı kutuptayım ne ıssız çölde
Çetin bir yerdeyim ki
Sensizlikler içinde.
Ama buradayım
İki ayağım ve gövdem üzere
Canhıraş kavgalara,
Savaşmaya ve ölüm ve kalımlara
Yaşamaya iki gözüm
İlle de yaşamaya.
İlle de yürüyoruz beyaz güle
Yarım kalmış şiirlere
Mezat, fesat ve çirkefe
Bir ev, bir salıncak
Bir kedi bir köpek
Kurtaralım dünyayı.
Acelemiz yok.
Yarınlar telaşlıdır, biz telaşsız.
‘Doğurmak devrimdir.’
Mutlu çocuklar doğururuz
Gülüşlerimizden
Gülmek bir bakıma kazanmaktır.
Bir bakıma direnmek
Ve sevmek…
Sevmek, her bakıma seninle güzeldir.
Yıllar önce yazılmış bir şiir. Bu mecrada edebiyat akla gelen son şey aslında. Yine de 150 kelimeyi doldurmak için birşeyler yazmak gerekiyordu ve yazdım. Umarim beğenirsiniz. Belki daha sonra bir hikâye paylaşırım. Ama kimin umrunda?
