Türk Halk Müziği Enstrümanları: Bağlama Ailesi

Giriş

Bağlama tarihi eskiye dayanan oldukça köklü bir müzik aletidir. Asya’dan Avrupa’ya uzanan geniş bir coğrafyada farklı isim ve türleriyle kullanılmış ve kullanılmaktadır. En yaygın şekilde kullanıldığı yer Anadolu’dur. Bağlama telli çalgıların atası olarak bilinen kopuzun bir türüdür. Anadolu’da geleneksel Türk müziği kültürü ile biçimlenmiş ve özellikle halk aşıkları arasında uygulanan usta çırak ilişkisi ve kulaktan duyma yoluyla saz öğrenme ile günümüze kadar ulaşmıştır.

Bağlama ismiyle genellediğimiz çalgının altı farklı çeşidi vardır.

Bunlar;

1. Kopuz
2. Cura
3. Divan Sazı
4. Bağlama
5. Cura
6. Tambura

Kopuz
​
Bağlama ailesinin atası olarak bilinir. 17 asırlık bir geçmişi olan kopuz Orta Asya ve Sibirya
Türk'leri tarafından halen kullanılmaktadır.

Cura
​Bağlama ailesinin en küçük çalgısıdır. Yaygın olarak diğer bağlama çeşitleriyle birlikte çalınır. Diğer bağlama çeşitleri içinde belirginleşerek ezgiye hareket ve renk katar.

Divan Sazı
​
Bu bağlama türü çıkarmış olduğu dolgun ve kalın sesiyle bilinir. Çıkardığı tok sesle uzun hava gibi parçaların açılışlarında kullanılır.

Bağlama
​
Ülkemizde kullanımı en yaygın olan türdür. Diğer çeşitlerinde en genel ismi olarak bilinir.

Çöğür

​
Bu tür genellikle tasavvuf müziği eserlerinde kullanılır. Dinsel eserlerde etkileyici bir hava yaratır.

Tambura

Türk halk müziği çalgısı bağlamadan daha küçüktür. Divan sazından bir oktav tizdir ve divan sazının curası olarak bilinir.



Kaynak: https://docs.google.com/presentation/d/1uOYbtoQH3lQDSDKS8zSUZiOYdr-g1zdz8oyy4er7Nwc/htmlpresent?hl=tr