Sokak Çocuğu

 Sokak Çocuğu
 “Onlarca sokak çocuğunun davranışına şahit oldum orada. İlk günlerde, yemek sırasını beklemeden, yiyeceğinden çok fazlasını alıyordu bu çocuklar. Hoyratça, sıraya aradan girmeye çalışarak… Kimse sesini çıkarmıyor, almasına izin veriyordu herkes. Bu isyan bu çocuklar içindi de çünkü. Çocuk hangi koşullarda olursa olsun gözlem yapar. Etrafına bakar, rol model seçer kendine. Şimdilerde kimse taşkınlık yapmıyor. İstediğinde tekrar alacağını bildiği için herkes yiyeceği kadarını alıyor. Mutlaka sırasının geleceğini, ihtiyacı olanı alabileceğini bildiği için bekliyor.
Çöpünü çöp poşetine atıyor. Sistemin hoyratlaştırdığı bu çocukların nasıl da eğitilebilir olduğunu anlamak için orada biraz zaman geçirmek yeterli aslında. 17 gündür orada kimlerin olduğunu (çapulcu, ayyaş ve daha ne sıfatlar taktılar) bu çocuklara bakıp anlamak bile mümkün aslında.Benden bardak vermemi isteyip, biraz bekledikten sonra peşine “lütfen” demeyi ekleyen çocuk, en fazla 15 yaşında, “Abi burada kibarlık öğreniyorum” diyordu. “Lütfen” demesinin açıklamasını yapıyordu bana:) Belki de ilk defa kendilerini bir yere ait hissediyorlar. Yüzlerine bakıyorum, görmezden gelmiyorum, kaba şakalarını kibirle karşılamıyorum. Cebimdeki bozuklukları verip onun yalvarmalarından kurtulmaya çalışmıyor, bir an önce “yeşil ışık yansa da gitsem” diye beklemiyorum. Belki de ilk defa onların tarafına geçtik ve oradan dünyanın nasıl göründüğüne şahit oluyoruz. Şimdi oradan bir de kendimize bakalım; Nasıl görünüyoruz?”