Devam

Siyah Kitap'la Stella'nın samimiyeti artıyor ve zamanla Siyah Kitap da bu sanat galerisinde çalışmak istiyor. Bir gün Siyah Kitap dayanamayıp gözünün neden siyah renk olduğunu soruyor ve Stella küçük bir duraksama yaşayıp ona herşeyi anlatıyor
-Siyah rengini benimsediğin kadar onun kötü bir renk olmadığını da bilmelisin. Göz rengimi, kendimi ve gözümü mal etmiş olsam da bu sanatımı seviyorum.
Sevmeye de devam edeceğim.
Siyah Kitap Stella'nın bu pozitif yaklaşımından etkilenir ve ona bir söz verir
-maalesef bu sözü istemsizce bozacak-
-Lekelerimi leke olarak görmeyeceğime söz veriyorum.
-Siyah çarşafın değil lacivert kapağın seni sen yapan, benliğine ulaşman için çarşafın altına bakman gerekir.
Bunu yapabileceğine inanıyorum, içindeki negatifliği yen Mark -Siyah Kitabın gerçek ismini Lubo bir şekilde söyleyebilir-
-Teşekkür ederim Stella, rengini çok güzel yansıtıyorsun. Pozitif ruhunu bu güzel renginde görebiliyorum.
Stella eline bakarak:
-Dıştan göründüğümüz gibi olmayabiliyoruz ya da karşı tarafın içindeki ışığı görüp de söyleyebiliyoruz dışın da için gibi diye. Ve ben ister siyah çarşafınla ister herhangi bir renginle ol rengini o ışığın yansımasıyla gördüğümde güzel bulacağım.
İçindeki ışığını benden saklama Siyah Kitap.

Siyah Kitap teşekkür etmeye çalışır ama duygulandığından ilk harfini anca söyleyebilir. Siyah Kitap hoş bir tebessümde bulunur ve sarılma pozisyonuna geçer.
İkisi sarılır ve tuvalde çizdikleri resme devam ederler.
Siyah Kitap Stella'ya artık kendini daha yakın hissediyordur.