SEVGİLİYE MEKTUPLAR -2

Ah Sevgilim,
Bugün senin gününmüş, varsın öyle olsun. Bencillik etmişler; her günüm sensin hepsi senin olsun. Mektubum ne zaman ulaşır eline bilemem ama ben bugün yazıyorum. Güzel bir günde, önce ya da sonra değil. Sana yazıyorum ve tüm kadınlara yolluyorum.
Bunun ne önemi var bilmiyorum, anlamıyorum da. Ama kadınların çokça üzüldüğü (Evet, "üzüldüğü" diyebildim, daha çok şey yazabilirdim ama utandım.) bu dünyada bir gün de olsa kutsamak sizi... Ne kadar da acizane ve yapmacık. Oysa bu dünya kadar büyüktür gönlünüz, yarınlar kadar çoktur sevginiz. N’olur affet beni. Ne denir ki, ne söylesem beyhude. Bu müşkül durum bile öldürebilir beni.
Kucak dolusu pişmanlıkla geldim bugün sana. Demet yaptım onlardan, güzel de oldular. Kabul de etmelisin, edersin. Bunun ümidiyle yazıyorum. Bugün ya da yarın ve dün bunun bir önemi yok. Sevilmeye layıksın tüm vakitlerde. Sadece bu bile unutturabilir sana bütün kötülükleri. Öyle değil mi? Öyle olmalı. Yoksa ziyadesiyle çaresizim. Böylesini düşünmek işime geliyor. Belki de bir yanın kabullenmez bu fikrimi, bu kadar basit olmamalı elbette. Ama ne yapabilirim elimden başka bir şey de gelmiyor.
Ruhu hezeyan içinde birinden daha fazlasını bekleme. Benim bu çaresizliğime, seyirciliğime alışmış olmalısın ya da alışmalısın.
Kadın ve hoşça kal.