Yapay Zeka

Yapay zeka: insanlığın en büyük başarısı mı, yoksa gelecekteki katil mi? Dünyaca ünlü yazar Dan Brown, son romanı "Başlangıç"ta yapay zekanın yeni bir tanrıya dönüşeceğini ve bilgisayarlar aracılığıyla yeni bir dinin oluşacağını öne sürüyordu.Peki nedir bu yapay zeka? Geçtiğimiz yüzyılın ortalarında temelleri atılan yapay zeka, son zamanların en çok yatırım yapılan ve ilgi çeken alanlarından biri. Yapay zeka, insan mantığını makinelere uygulamayı amaçlayan matematiksel bir bilim ve teknolojidir. Bu bilim, yalnızca insanlara ait olduğu düşünülen, yaratıcı faaliyetler gerçekleştiren akıllı bir makine, özellikle de akıllı bir program yaratmayı amaçlamaktadır. Aynı zamanda insan zekasının incelenmesi olarak da anlaşılmaktadır. Bu alan, insanın en değerli varlığı olan zekanın makineler tarafından doğru bir şekilde simüle edilmesi amacıyla oluşturulmuş ve geliştirilmiştir. Yapay zeka, ortaya çıkışından bu yana çeşitli iyimser ve kötümser görüşlerle karşı karşıya kalsa da günümüzde teknolojinin gelişmesinde önemli bir yer tutuyor. Uygulamada bilim ve mühendislik yaygın olarak kullanılmaktadır.


Kökeni geçmişi Akıllı makineler ve diğer yapay cihazlarla ilgili yazılı fikirler, eski Yunan mitlerine kadar uzanıyor. Zekalı otomatik makineler eski çağlardan beri Heron, Al Jazeera, Wolfgang von Kempelen, Jabir ibn Hayyan, Paracelsus ve diğer mucitler tarafından geliştirildi. M.Ö. 4. yüzyılda yaşayan Aristoteles, yapay zeka düşüncesinin temeli olan sonuçlarla ilgili kıyas teorisinin temelini attı. 1275 yılında Roman Llull "Ars Magna" adlı mantıksal cihazını icat etti. Kullanıcı Hristiyanlıkla ilgili sorusunu girdi ve cihaz bu sorunun cevabını insan yardımı olmadan otomatik olarak buldu. Bu cihaz Müslümanları Hristiyanlığa dönüştürmek için yaratıldı. Yapay zekaya ilişkin ilk fikirler, mekanik materyalizmin ortaya çıkışıyla birlikte Descartes'ın "Yöntem Üzerine Yargılar" ve Thomas Hobbes'un "İnsan Doğası" adlı eserlerine yansıdı. 1943 yılında U. McCulloch ve U. Pitts makalelerinde yapay nöron sistemi kavramını öne sürdüler. 1949'da D. Hebb, "Davranış Organizasyonu" adlı çalışmasında nöronları incelemenin temellerini gösterdi. Bu fikirler birkaç yıl sonra Amerikalı nörofizyolog Frank Rosenblatt tarafından geliştirildi. İnsan davranışını modelleyen bir mekanizma yaratmayı önerdi ve buna "" adını verdi. Algılayıcı". Yapay zeka terimi ilk kez 1956 yılında John McCarthy tarafından kullanıldı. Bu ifadeyi kullandığında yapay zekayı "makineleri akıllı hale getirme bilimi ve mühendisliği" olarak adlandırdı.


Bilgisayar biliminin babası olarak kabul edilen, matematikçi, kriptograf ve bilgisayar biliminin yaratılmasında büyük rol oynayan İngiliz bilim adamı Alan Turing, yapay zeka hakkındaki ilk düşüncelerini "Mind" dergisinde yayınlanan "Bilgisayar makineleri ve bilinç" makalesinde dile getirdi. 1950'de. O yazıda insan ile bilgisayar arasında yapılan bir testten bahsediyordu. Yani bu test bir kişi, bir bilgisayar ve bir hakim ile yapılıyor. Jüri üyesi ne bilgisayarı ne de kişiyi göremiyor, sadece onlarla diyalog kuruyor ve soruları yanıtlıyor. Hakemin soruları ve deneye katılan kişinin bilgisayarla verdiği cevaplar yazılı olarak ekranda beliriyor. Amaç, hakemin verilen cevaplara göre hangisinin insan, hangisinin bilgisayar olduğunu bulmasıdır. Turing, bir bilgisayarın jüri üyesinin kafasını karıştıracak ve jüri üyesinin bir kişinin mi yoksa bir bilgisayarın mı onunla konuştuğunu anlayamayacak şekilde yapay zekaya sahip olabileceğini söylüyor. Eğer hakem test sırasında farkı anlayamıyorsa o bilgisayar mükemmel bir yapay zekadır.

İnsan emeğini yok edecek Yapay zeka nedir sorusunun somut bir cevabı yok. Bu konuda kitap yazan hemen hemen her yazar, o bilimin başarılarını dikkate alarak bir fikir tanımlar. Çeşitli zor hesaplamaların ve diğer görevlerin gerçekleştirilmesinde yapay zekanın rolü büyüktür. Yapay zeka, birçok alanı olan, oldukça uzmanlaşmış bir alandır. Çoğu zaman bir alan diğeriyle etkileşime girmez. Bazı alanlar o kadar gelişti ki artık ayrı bir uzmanlık alanı olarak faaliyet gösteriyor. Yapay zeka programlarını her gün karşımızda konuşabilen ve hareket edebilen robotlar olarak görmesek de bu teknolojiyi günlük hayatımızda kullanıyoruz. Bu bilim havacılık, eğitim, sağlık, finans, ağır sanayi, beyin cerrahisi ve diğer alanlarda uygulanmaktadır. Uzmanlar, yapay zekanın çok fazla zaman gerektiren sorunların çözümünde etkili olduğunu, uyku ve mola gerektirmediği için sürekli çalışabildiğini, hata ihtimalinin bulunmadığını, aynı zamanda uzay ve okyanusun derinliklerinin keşfedilmesinde de kullanıldığını söylüyor. . Ancak insan emeğine olan talebin azalması gibi olumsuz yönleri de var. Tahminlere göre 2030 yılına gelindiğinde dünyadaki çalışan nüfusun üçte biri, Japonya'nın ise yaklaşık yarısı yeni meslekler aramak zorunda kalacak.