DÜNYANIN 7 HARİKASI

Dünyanın Yedi Harikası veya Antik Dönemin Yedi Harikası (Eski Türkçe ‘Acaib-i Seb’a-i Alem) olarak da bilinen kavram ilk olarak Heredot tarafından dile getirilmişse de liste Sidonlu Antipater, Cyreneli Callimachus ve Byzantium’lu Philo gibi Yunan gezgin yazarlarca oluşturulmuştur. Bir piramit, bir türbe, bir tapınak, iki heykel, bir deniz feneri ve neredeyse efsanevi bir bahçeden oluşan kaba aletler ve el emeğinden biraz fazlasıyla inşa edilen bu 7 yapının ortak özelliği zamanlarının sınırlamalarına meydan okumalarıdır. İnsanoğlunun neredeyse tanrıların yapabileceği nitelikte yapılar inşa etmesinin ilk örnekleri olan bu yapılardan biri hariç tümü ortadan kaybolmuşsa da yaptıranların adını sonsuza dek yaşatma amacı başarıya ulaşmıştır.

Listenin Oluşturulması

Büyük İskender’in Pers İmparatorluğu ve Hindistan’ın bazı kısımlarını (MÖ 334-325) fethetmesinin ardından Yunanlılar bir yandan kendi başarılarına hayret ederken diğer yandan insan ufkunu genişleten yeni bir çağın başlangıcına tanıklık etmişlerdi. Helenistik Dönem (MÖ 323-30), Büyük İskender’in istilalarıyla başlayan, Büyük İskender‘in imparatorluğunun daha küçük, ancak yine de güçlü Yunan krallıklarına bölünmesinden sonraki dönemdi. Bu dönem Antik Dünya’da Yunan etkisinin doruğa ulaştığı dönem olup, zengin Yunanlılar Doğu Akdeniz’in kültür merkezlerini karadan ve denizden dolaşarak görgü ve eğitimlerini ilk elden genişletiyorlardı. Büyük İskender’in fethettiği topraklar, Byzantium’lu Philo listesini hazırladığında ayrı krallıklara dönüşmüş olsalar da hala Yunanca konuşan hanedanlar tarafından yönetiliyorlardı. Bununla birlikte bu coğrafya henüz Roma İmparatorluğu döneminde olacağı kadar güvenli de değildi.
Bilinen dünyanın sınırları yani Akdeniz ve Ortadoğu artık Yunan gezginlere açılmıştı. Yunan gezginler, Yunan uygarlığının sınırları dışına çıkarak Mısır, Pers ve Babil gibi diğer uygarlıklarını keşfetmeye başladıkça, gördüklerini kaydetmekle kalmamış, gelecekteki turistler için ‘görülmesi gereken dikkat çekici şeyleri’ de tavsiye ederek tarihin ilk seyahat rehberlerinin de ortaya çıkmasına sebep olmuşlardı. Gezginler karşılaştıkları etkileyici yer ve anıtları anlatmaya başlayınca theamata (θεάματα ‘manzaralar, görülmesi gereken yerler’) listeleri de oluşmaya başlamıştır. Açıkçası oluşturulan listelerde bahsi geçen anıtların sayısı yediden fazlaydı ve üzerlerinde net bir uzlaşı yoktu. Sonradan bunların arasından seçilen yedi tanesi thaumata (θαύματα ‘harikalar’) olarak anılacaktı.

Büyük Giza Piramidi

Eski Mısır’daki Büyük Giza Piramidi, hem antik dünyanın 7 harikasının en eskisi hem de zaman sınavını geçerek günümüze ulaşabilen tek anıttır. MÖ 2584-2561 yılları arasında 4. Hanedan döneminde Sneferu ile Hetepheres’in oğlu Firavun Khufu (Yunanca ‘Keops’) için 20 yılda inşa edilen bu anıtsal mezar 4500 yıldır ayakta durmaktadır.
Babil’in Asma Bahçeleri
Mezopotamya çölünün ortasında yer alan Babil kraliyet sarayının bahçesindeki egzotik bitkiler ve ağaçlarla dolu teras bahçeleri
Fırat kıyısındaki Babil şehri ile kuzeyde Dicle kıyısındaki Ninova

‘Babil’in Asma Bahçeleri’ olarak bilinmekteydi. Söylenceye göre Medialı (İran) karısı Amytis’in kendisini gurbette hissetmemesi için Babil kralı II. Nabukadnezar (MÖ 605-562) tarafından yapay dağların olduğu, suların aktığı yemyeşil bir bahçe olarak yaptırılmıştır. Bahçelerin efsanevi kraliçe Semiramis tarafından inşa edildiğine dair eski bir efsaneden dolayı Semiramis Bahçeleri olarak varlık gösteriyor

İskenderiye feneri

Antik çağın en ünlü deniz feneri İskenderiye limanı girişinde yer alan Pharos adlı adacık üzerinde bulunmaktaydı. MÖ 285-246 arasında Firavun I. Ptolemy Soter döneminde Knidoslu Sostrates adlı mimar tarafından inşa edilmiş olup, Büyük Giza Piramidi’nden sonra zamanının ikinci en yüksek insan yapımı binasıydı. Yapının üzerinde Büyük İskender, I. Ptolemy Soter veya tanrı Helios’un devasa bir heykelinin bulunması da olasıdır.