Evlenmeyin...
Evlenmeyin arkadaşlar. Ölene kadar mutlu olacağınıza inandığınız kadın evlendikten sonra aynı kadın olmuyor. Erkek de aynı. Ben de aynı ben değilim. Ben de çok değiştim. Hatalar yaptım. Çok hatayı affettim (Abartmayın, aldatma falan değil).
Ben evden işe işten eve giden, 1 çocuk babası, normal bir insanım. Ayda 1 erkek arkadaşlarımla dışarı çıkarım o kadar. En kötü özelliğim sigara kullanıyor olmam. Alkol ayda 1 bile almam. Uyuşturucuyu göstersen bile bu ne derim. Öyle biriyim. Haa evlenmeden önce böyle miydi? Tabii ki hayır. Daldan dala biri de değildim ama bekarlıkta çok eğlendim. Çok gezdim. Çapkınlık yaptım, güldüm, eğlendim. Güzel bir gençlik yaşadım yani. Çok sevdiğim bir kız vardı. 7 senemi vermiştim ona. Ama bir sebepten ayrıldık. Ayrılıktan 6 ay sonra da gitti evlendi. Muhtemelen boynuzlarım var. Ama sikimde mi? Tabii ki değil.
Neyse ben de ayrıldıktan 1,5 sene sonra başka biriyle evlendim. Evliliğimizin başından beri bir sorun vardı zaten. Ailem bu kızı sevmedi. Ben soğudum. Kız soğudu. Kavga ettik barıştık. Ailemle kavga ettim vs. Kızın ailesi çok iyi (erkek kardeşi hariç).
Derken derken 1 oğlan babası oldum. Çok da mutlu oldum. Oğlumu dünyadaki her şeyden daha çok seviyorum. Dünya bir yana oğlum bir yana. Onun için her şeyi yaparım. Oğlum şu anda 6 yaşında. Seneye ilkokula başlayacak inşallah.
Şu anda ben çok mutsuzum. Eşimle hiç iyi anlaşamıyoruz. Eşim değil sanki, benim düşmanım. Hiç mi bir konuda mı anlaşamayız ya? Hiçbir konuda. Yok arkadaş. Ben de de aynı. Sadece suç onda demiyorum. Bende de var. O kadar çok konuşuyor ki. Artık dinleyemiyorum. Her dediğine evet, hı hı, aynen, ok falan diyorum. Neyse devam edeceğim. şimdi sigara içmeye çıkıyorum. Yayınlayıp devam edeceğim. Her gün de burada yazmaya çalışacağım. Bu ilk acemiliğim olsun...
